اکسید روی
اولین نقش آن در ساختار آنزیمها است که به عنوان بخشی از ملکول آنزیم و فعال کننده آن ها فعایت میکند.به طور گسترده در سنتز و متابولیسم پروتئینها، کربوهیدراتها، و اسیدهای نوکلئیک شرکت میکند.بخشی از آنزیم سیتوزلی سوپر اکسید دیسموتاز (مشابه مس) است.در کلسیمی شدن استخوانها مورد نیاز است.به بهبود زخمها کمک میکند. با شرکت در فعالیت و ساختار غشاء سلولی، نقش ضروری در سیستم ایمنی بدن ایفا میکند (سوپر اکسیداز دیسموتاز در سیتوزل)در تولید، ذخیره و ترشح تک تک هورمونها (به عنوان مثال هورمون غده تیموس که توسط سلولهای تیموسی تولید شده و تنظیم کننده ایمنی به واسطه سلولی است) نقش دارد.جزء کلیدی هورمونهای انسولین، تستوسترون، آدرنال و کورتیکو استروئیدها است.در متابولیسم ویتامین A شرکت میکند (در متابولیسم ویتامین A در کبد حیاتی است).برخی از میکروفلورهای شکمبه به منظور رشد به عنصر روی نیاز دارند.
کمبود اکسید روی در خوراک دام:
◊کاهش نرخ رشد و ضایعات پوستی
◊کاهش اشتها
◊نواقص استخوانی
◊رشد ضعیف موها و ریزش پشم در گوسفندان
◊تاخیر در بهبود زخم و جراحات پوستی
◊نقص در رشد بیضهها
◊کاهش توانایی در تحمل گلوکز
◊اختلال در وضعیت ایمنی بدن
◊پاراکراتوز(ضخیم شدن سلولهای اپیتلیال پوستی)
◊لاغری مفرط
◊نقص در فعالیتهای جنسی، کاهش نرخ آبستنی و همچنین بلوغ اسپرمها به شدت دچار اختلال میشود
◊عدم تعادل الکترولیتهای مایعات بدن
◊بروز ناهنجاریها و مشکلات رفتاری در نوزادان
اکسید روی
اولین نقش آن در ساختار آنزیمها است که به عنوان بخشی از ملکول آنزیم و فعال کننده آن ها فعایت میکند.به طور گسترده در سنتز و متابولیسم پروتئینها، کربوهیدراتها، و اسیدهای نوکلئیک شرکت میکند.بخشی از آنزیم سیتوزلی سوپر اکسید دیسموتاز (مشابه مس) است.در کلسیمی شدن استخوانها مورد نیاز است.به بهبود زخمها کمک میکند. با شرکت در فعالیت و ساختار غشاء سلولی، نقش ضروری در سیستم ایمنی بدن ایفا میکند (سوپر اکسیداز دیسموتاز در سیتوزل)در تولید، ذخیره و ترشح تک تک هورمونها (به عنوان مثال هورمون غده تیموس که توسط سلولهای تیموسی تولید شده و تنظیم کننده ایمنی به واسطه سلولی است) نقش دارد.جزء کلیدی هورمونهای انسولین، تستوسترون، آدرنال و کورتیکو استروئیدها است.در متابولیسم ویتامین A شرکت میکند (در متابولیسم ویتامین A در کبد حیاتی است).برخی از میکروفلورهای شکمبه به منظور رشد به عنصر روی نیاز دارند.
کمبود اکسید روی در خوراک دام:
◊کاهش نرخ رشد و ضایعات پوستی
◊کاهش اشتها
◊نواقص استخوانی
◊رشد ضعیف موها و ریزش پشم در گوسفندان
◊تاخیر در بهبود زخم و جراحات پوستی
◊نقص در رشد بیضهها
◊کاهش توانایی در تحمل گلوکز
◊اختلال در وضعیت ایمنی بدن
◊پاراکراتوز(ضخیم شدن سلولهای اپیتلیال پوستی)
◊لاغری مفرط
◊نقص در فعالیتهای جنسی، کاهش نرخ آبستنی و همچنین بلوغ اسپرمها به شدت دچار اختلال میشود
◊عدم تعادل الکترولیتهای مایعات بدن
◊بروز ناهنجاریها و مشکلات رفتاری در نوزادان